Open Letter to US Congress from Daughter of Polish Officer Murdered in Katyn

I have been informed about the initiative of the Polish Diaspora addressed to US Senators asking for the recognition of the Katyn massacre as a crime of genocide.

Appalled by actions denying the obvious fact of genocide, I am issuing the following statement.

It stuns me that 80 YEARS after THE KATYN MASSACRE Senators Durbin and Menendez are not able to determine exactly what this CRIME was, what was the objective of liquidating a group of 22,000 officers of the top Cadre of the Polish Army of the Independent State – the Republic of Poland – and carrying out at the same time mass deportations of their families, condemning them to death in Siberia, behind the Arctic Circle, and in Kazakhstan. This was the crime that could not be called anything other than GENOCIDE. Conscious, planned and diligently executed genocide on thousands of Poles who were NEVER CITIZENS of the Union of Soviet Socialist Republics, i.e. they were not subject to the laws of that state.

It also stuns me that people who have not experienced the harm caused by this crime, try, for unknown reasons or directives, to falsify history in a way disparaging to victims, their dramatic death, and above all – the country of Poland. In 1918 Poland regained independence after 123 years of captivity. This precious independence was won specifically by those whom the Soviet State sentenced to death 22 years later precisely because they WERE, together with their families, CITIZENS OF INDEPENDENT Republic of POLAND. It is not difficult for any thinking person to understand the pride that the murdered Poles held in their hearts for winning independence and rebuilding their homeland. It is precisely for that reason they were brutally murdered by the Soviet invaders.

I am the daughter of an active service officer of the Polish Army murdered in Katyn. I am the closest relative of the murdered in Kharkov rtm. Kazimierz Burnatowicz, and murdered and buried in still undisclosed locations Capt. Franciszek Glowacz, Lieutenant Antoni Szancer, Maj. Jan Wojciechowski, and Lieutenant Szczesny Bronczyk.

Nine people were deported from my closest family, including my paternal grandmother, four young children, doctors … Where? Kazakhstan, the Arctic Circle, Vorkuta … Many never returned because they were tortured to death in the heaviest labor camps. Those who survived and left the inhuman land with the Anders Army never returned to Poland. So, I never meet them because we were not allowed to go to Great Britain from Poland. The punishment was not only death but also the prohibition of talking about them and their terrible death. The abandonment of their remains in places of their mass murder is ruining our psyche to this day. Throughout our lives, to this day, we feel “guarded” in accordance with the instructions of Julia Brystrygier of the Stalinist Security Services, which was their response to the report of the Madden Commission.

So, in the matter of this crime, I have the FULL RIGHT to point out – enough of these manipulations, fault plays and games in what category of criminal deeds to include this unprecedented crime. Is it still Stalin who decides what kind of definition to give to the crime that he ordered, the crime of annihilation that was fully executed?

I am truly surprised that today someone can still belittle what the Katyn massacre was. It is obvious to everyone that the massacre was directed at the MOST IMPORTANT GROUP FOR THE POLISH NATION, commanding group, group of creators, businessmen – “Head of the Nation.” The very fact that the NKVD created special camps with severe living conditions – torments in ruined churches, food with rotten victuals, which led the prisoners to physical and mental destruction, clearly shows what kind of crimes the Soviet authorities committed.

The murder of all men, not only from my family, is an example of the well-executed strategy of the DESTRUCTION of this group. That also means preventing births within the group – their entire families were destroyed – widows, bound by religious oaths, remained faithful in their marriage forever. This was the situation of all the families of the victims murdered in Katyn and many other locations. What we, the children of the victims of Katyn experienced is impossible to convey. This horrific harm and the life with the stigma of Katyn families in Poland and abroad is indescribable. After the action was taken to investigate the Katyn massacre by the Ray Madden Commission, which we greatly value and appreciate, the so-called “protection” was imposed on us in Poland by the pro-Soviet security forces. These measures consisted of prisons, investigations, surveillance in schools, in college, manipulations, discriminations, and many years of anti-Katyn campaign. This painful experience places in a very sad light all those who still undertake attempts to minimize all the harm we had suffered by blocking the implementation of a symbolic gesture of justice to the victims of this heinous genocide.

I am a member of the group of Katyn daughters, sons and grandchildren that attempted to sue Russia for the Katyn Massacre before the European Court of Human Rights in Strasbourg. This process was also derailed by Russia and did not lead to the conviction for this crime. That’s why it’s high time now – 80 years later – to end this Katynism by recognizing Katyn for what it really is – the CRIME OF ALL CRIMES – the GENOCIDE. Only you, the American Polonia, have the opportunity to eradicate historical falsehoods about Katyn and interpretative manipulations that someone makes, and also to investigate why and on whose behalf one commits such acts.

Sincerely yours,

Witomila Wolk-Jezierska

Author of a book:

To Dad – Polish Officer Murdered in Katyn

Witomiła Wołk-Jezierska

Córka Oficera Zamordowanego w Katyniu

List Otwarty Córki Oficera Katyńskiego

Szanowni Państwo,

Zostałam poinformowana o działaniach Polonii amerykańskiej adresującej do Senatorów USA Projekt Rezolucji o uznanie zbrodni katyńskiej jako zbrodni ludobójstwa.

Zbulwersowana działaniami zaprzeczającymi temu oczywistemu faktowi ludobójstwa, składam poniższe oświadczenie.

Zadziwia mnie to, że w 80 LAT OD MASAKRY KATYŃSKIEJ senatorowie Durbin i Menendez nie potrafią określić ściśle czym była ta ZBRODNIA, do czego dążono likwidując grupę 22 tysięcy oficerów Kadry Wojska Polskiego Niepodległego Państwa – Rzeczypospolitej Polskiej – równocześnie dokonując masowej DEPORTACJI ich rodzin, skazując je na śmierć na Syberii, za Kołem Podbiegunowym czy w Kazachstanie. Była to zbrodnia, która nie może być inaczej nazwana jak tylko LUDOBÓJSTWO! Świadome, zaplanowane i wykonane ludobójstwo na tysiącach Polaków, którzy nie byli NIGDY OBYWATELAMI

Związku Socjalistycznych Republik Rad czyli nie podlegali prawom tego Państwa.

Zadziwia mnie również to, że osoby niedoznające krzywd jakie ta zbrodnia spowodowała, starają się, dla nieznanych przyczyn czy dyrektyw, fałszować historię w sposób UBLIŻAJĄCY Ofiarom, Ich śmierci, a przede wszystkim Polsce. Polska odzyskała niepodległość po 123 latach niewoli, wolność tą wywalczyli Ci, których sowieckie Państwo skazało na śmierć właśnie dlatego, że BYLI ONI wraz ze swoimi rodzinami OBYWATELAMI NIEPODLEGŁEJ Rzeczypospolitej Polskiej. Myślącej osobie nie jest trudno zrozumieć dumę jaką w sercach mieli mordowani Polacy, którzy przez 20 lat budowali Swoją Ojczyznę i za to ginęli z rąk sowieckiego najeźdźcy.

Jestem córką oficera służby czynnej zamordowanego w Katyniu, jestem kuzynką najbliższą zamordowanego w Charkowie rtm. Kazimierza Burnatowicza, zamodrzanych w miejscu nieujawnionym kpt. Franciszka Głowacza, por. Antoniego Szancera, mjr. Jana Wojciechowskiego i por. Szczęsnego Brończyka, to również moją rodzinę deportowano. Z mojej rodziny deportowanych było 9 osób, w tym moja Babcia – matka Ojca, czworo małych dzieci, lekarze… Gdzie? Kazachstan, Koło Podbiegunowe, Workuta… Wielu nigdy nie wróciło bo byli zamęczeni w najcięższych obozach niewoniczej pracy. Ci którzy uratowali się i wyszli z nieludzkiej ziemi z Armię Andersa nigdy nie wrócili do Polski. Nigdy ich nie poznaam, bo nam z Polski nie wolno było nawet pojechać do Wielkiej Brytanii. Karą była nie tylko śmierć, ale i zakaz mówienia o ich straszliwej śmierci, a porzucenie ich szczątków w miejscach ich masowego mordu jest rujnowaniem naszej psychiki. Przez cale życie do dziś czujemy się „pilnowani” zgodnie z instrukcją J. Brystrygier ze sluzb specjalnych okresu stalinowskiego, która była odpowiedzią na raport Amerykańskiej Komisji Maddena.

Tak wiec w sprawie tej zbrodni mam pełne PRAWO zwrócić uwagę na to, że DOŚĆ PRZEPYCHANEK I ROZGRYWANIA tego do jakich zbrodniczych CZYNÓW TĄ BEZPRECEDENSOWĄ ZBRODNIĘ ZALICZYĆ. Czyż to obecnie Stalin ma jeszcze decydować o tym jakiego rodzaju definicję nadać zadysponowanej przez niego i wykonanej zbrodni i zagładzie?

Dziwi mnie, że ktoś może jeszcze obecnie umniejszać to czym był mord katyński. Dla każdego oczywistym jest że masakry dokonano na GRUPIE NAJWAŻNIEJSZEJ DLA NARODU POLSKIEGO, grupie dowódczej, grupie twórców, biznesmenów – „Głowie Narodu”. Sam fakt utworzenia przez NKWD specjalnych obozów o ostrych rygorach bytowych – udręki w zrujnowanych cerkwiach, wyżywienia zgniłymi wiktuałami co doprowadziło jeńców do wyniszczenia fizycznego i psychicznego mówi dobitnie o tym jakiego rodzaju zbrodni dopuściły się sowieckie władze.

Wymordowanie wszystkich mężczyzn, nie tylko z mojej rodziny, jest przykładem zrealizowanego założenia całkowitej ZAGŁADY to znaczy WSTRZYMANIA URODZIN – ich rodziny zamarły – Wdowy, związane przysięgami religijnymi dochowały wierności małżeńskiej. Taka była sytuacja rodzin WYMORDOWANYCH w Katyniu i wszystkich miejscach tej zagłady. To co przeżywałyśmy my, dzieci Ofiar Katynia, krzywda i życie z piętnem Katynia Wdów jest nie do opisania. Po działaniu podjętym dla wyjaśnienia zbrodni katyńskiej przez Komisję Raya Maddena, które ogromnie cenimy, swoistą „opiekę” nad nami w Polsce roztoczył Urząd Bezpieczeństwa. Były to – więzienia, śledztwa, inwigilacje w szkołach, na studiach, manipulacje i wieloletnie starania anty-katyńskie wystawiają bardzo smutne, fatalne świadectwo tym osobom i organizacjom, które nadal podejmują się zabiegów umniejszania wszystkich krzywd jakich doznaliśmy blokując wykonanie obowiązujących praw jako zbrodni nieprzedawnialnej – dokonanego ludobójstwa.

Moje oraz grupy córek, synów i wnuków starania o osądzenie zbrodni katyńskiej przez Europejski Trybunał Praw Człowieka w Strasburgu również nie doprowadziły do wydania wyroku na tą zbrodnię. Dlatego najwyższy czas – 80 lat ! – aby uznaniem jej za ZBRODNIĘ LUDOBÓJSTWA ZAKOŃCZYĆ jej rozliczanie. Tylko Państwo, jako Polonia amerykańska, macie możliwość likwidowania błędów historycznych i interpretacyjnych jakich ktoś się dopuszcza, a może również i dochodzenia dlaczego i na czyje zlecenie to robi.
Z uszanowaniem Witomiła Wołk-Jezierska

Warszawa, 23 maja 2020 r.